Konferencja MANAGEMENT AND GOVERNANCE OF THE UNIVERSITY OF THE FUTURE (20-21 września 2018) realizowana w partnerstwie Uniwersytetu Jagiellońskiego Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej, Universite Grenoble Alpes oraz Reseau PGV stała się na dwa dni areną międzynarodowej debaty na temat atrybutów uczelni przyszłości oraz lokalnie, areną debaty na temat zmian w szkolnictwie wyższym implikowanych Ustawą 2.0. Pierwszy dzień konferencji został zakończony seminarium poświęconym analizie trendów w zarządzaniu wiedzą i prezentacji rozwiązań wspierających cyfryzację wiedzy. Prezentację poprowadził Juan Alegret, RVP Europe Blackboard.

Pierwszy panel dyskusyjny zatytułowany „Nowy Ład Akademicki w Polsce” poprowadził prof. Łukasz Sułkowski (UJ, SAN), Prezes PCG Academia i PCG Polska, ekspert tematyki zarządzania uczelniami. W dyskusji uczestniczyli znakomici goście, zaangażowani w proces reformy szkolnictwa wyższego w Polsce: Piotr Müller – Wiceminister Nauki i Szkolnictwa Wyższego, prof. Jan Szmidt – Przewodniczący KRASP i JM Rektor Politechniki Warszawskiej, prof. Jarosław Górniak – Kierownik Centrum Edukacji i Analiz Polityk Publicznych UJ, prof. Marek Kwiek – Dyrektor Centrum Studiów nad Polityką Publiczną UAM oraz prof. Katarzyna Chałasińska-Macukow – była przewodnicząca KRASP i JM Rektor Uniwersytetu Warszawskiego w latach 2005-2012.

Panel dotyczący nowego ładu akademickiego w Polsce nie mógł obejść się bez omówienia tematu Ustawy 2.0 oraz jej słabych i mocnych stron. Wiceminister Piotr Müller przyznał, że najmocniejsza strona ustawy jest jednocześnie jej najsłabszą stroną. Nowa ustawa, która wchodzi w życie z dniem 1 października 2018 pozwala uczelniom samodzielnie decydować o swojej organizacji. Jest to wielka szansa, ale i jednocześnie wyzwanie, któremu nie każda uczelnia może podołać. Wiceminister podkreślił również, że w związku ze zmianą modelu finansowania uczelni z dotacji na subwencje, szkoły wyższe będą miały więcej możliwości w kwestii wykorzystywania środków.

Nowy ład akademicki był również dyskutowany w kontekście krajobrazu uczelni w Polsce za kilka lat. Zgodnie z nową ustawą najlepsze uczelnie będą miały możliwość zdobycia dodatkowych środków i rozwinięcia się jako ośrodki badawcze. Temat ten wywołał dyskusję na temat roli uczelni i jej kadry. Głosy były podzielone na zwolenników modelu amerykańskiego, czyli uczelni produkującej wysokiej klasy specjalistów, którzy powinni zajmować się prawie wyłącznie prowadzeniem badań, oraz sceptyków takiego podejścia, którzy przypominali o podstawowej roli uczelni jaką jest kształcenie studentów.

Uczelnia, niezależnie od tego, czy zamierza skupić się na kształceniu czy na prowadzeniu badań, będzie musiała zmierzyć się także z implementacją szerokich zmian w obszarze zarządzania wprowadzanych Ustawą 2.0. Kwestii zarządzania w szkolnictwie wyższym został poświęcony drugi panel dyskusyjny pt. „Zarządzania Strategiczne Uczelniami”, który poprowadził dr hab. inż. Krzysztof Leja, prof. PG – Prodziekan ds. nauki Wydział Zarządzania i Ekonomii PG. Uczestnikami panelu byli m.in.: prof. Jerzy Woźnicki – Prezes Fundacji Rektorów Polskich, były Przewodniczący KRASP i RGNiSW, prof. Krzysztof Diks – Przewodniczący Polskiej Komisji Akredytacyjnej oraz dr hab. Dominik Antonowicz, prof. UMK – ekspert w zakresie zarządzania szkolnictwem wyższym.

W trakcie drugiego panelu uczelnia została porównana do orkiestry, która gra swoją melodię, podczas gdy dyrygent wygrywa swoją. Profesor Jerzy Woźnicki zaznaczył, że problemem w kwestii zarządzania uczelniami są niskie nakłady na szkolnictwo wyższe i dlatego tak ważne jest, aby posiadane środki były jak najlepiej wykorzystywane. Prezes FRP podkreślił również rolę uczelni jako instytucji edukacyjnej i jej odpowiedzialność publiczną. W tym panelu ponownie pojawił się temat szans i zagrożeń płynących z Ustawy 2.0. Jako pozytywny aspekt nowej ustawy paneliści wskazali powołanie rady uczelni. Za mniej pozytywny zaś paneliści uważają fakt zmniejszenia roli wydziałów. W dyskusji został ponadto poruszony temat dużych i małych uczelni oraz zarysowano optymalną drogę kariery naukowej, w której naukowiec zdobywa wiedzę w dużym ośrodku badawczym a następnie wraca do swojej regionalnej uczelni i tam organizuje nowy ośrodek. Dzięki takiemu podejściu badacz ma możliwość uprawiania nauki tam, gdzie czuje się najlepiej, jednocześnie wspierając rozwój lokalnego otoczenia.

Pierwszy dzień konferencji zakończyła prezentacja trendów w zarządzaniu wiedzą, wynikających jednoznacznie z potrzeb interesariuszy uczelni – studentów. To właśnie zachodzące naturalnie przemiany w komunikacji wynikające z popularyzacji technologii mobilnych i social media wyznaczają kierunki dydaktyki. Rozwiązania takie jak LMS, systemy dla e-learningu i zdalnej współpracy oraz narzędzia analityczne umożliwiają efektywne zarządzanie wiedzą.